Sempre é un pracer comprobar como se sorprenden os adolescentes cando len poesía! Ano tras ano comprobo o rexeitamento inicial a ler poemas e os comentarios positivos que se suceden trala lectura.
Neste caso, cada un dos participantes na reunión elixiu o seu texto preferido, leuno en alto e fomos comentando os posibles significados, emocións, sensacións... Logo, un poema ía levando a outro, tocou o timbre e todos confesaron que lles encantou.
É un libro breve, sinxelo, directo, cercano, intenso... moi, moi recomendable.
É un libro
Ningún comentario:
Publicar un comentario